Eddie tijd

(door Bert en Eddie)

Driewerf hoera voor Eddie! Voor zijn negenzestigste verjaardag dachten we er eerst aan om hem voor te stellen aan de polyandriste van het naburige dorp Mikope maar na wijs beraad kwamen we nog tot een veel beter idee. Naast een kaart van Pere Leon en pudding van lekenzuster Hortanse, kreeg Eddie van een ons een vrije tribune van welgeteld één uur om ongestoord zijn (steeds) weloverdachte, eerlijke en gevoelige kijk op onze reis uiteen te zetten. Een, ongetwijfeld pure, speech kwam er uiteindelijk niet van maar op dit blog krijgt hij een herkansing:

Eddie

Wat een verademing tijdens deze tweede week in Congo. Hier vinden we de positieve uitstraling van het levenswerk van pater Leon, pater Gerard en de jonge, zwarte pater Alexandre waarvan wij meermaals genoten hebben in de film van Bert.

Een vredelievende, verwelkomende gemeenschap waarin we ons terug goed en veilig voelen. De leuke, lachende Snoezelbollekes van de film en in ons vliegtuig, op weg naar hier, lopen hier “echt” rond. Het verschil met de miljoenenstad Kinshasa van de eerste week is groot. Hier geen snuivende, bedelende kinderen die veel te vroeg hun onschuld verloren zijn.

Hier geen grote mensen die staande of zittende bewegingsloos wezenloos voor zich uit staren. Gedaan met de absolute chaos.

Hier is structuur, ordening, zingeving. De zondagse misviering is de pijler, het geloof in een God, samen zingen en dansen. Wat een kracht en energie. Dit draagt hun door de week en het leven. Pure vibraties werken diep in op het hart en de ziel. Pure Power. Pure Levenskracht. Voor ons is de dienst de onvermijdelijke diepe aanraking. Pure Emotie.

Deze gemeenschap verdient onze inzet, de plaats en de timing kloppen. De kennismaking en inleving geven ons een onuitputtelijke energie. We zijn onmiddellijk in gang geschoten met tastbaar resultaat. Het succes en de dankbaarheid stuwen ons naar het volgende. De lijst met wat hier nodig is en ontbreekt wordt elke dag groter. De vraag, de nood, is zoveel groter dan wat wij voor hen kunnen realiseren. 

Het is realistisch en zalig hier te concluderen wat wij werkelijk een duwke geven aan deze warme SAMEN-leving. Wat het belang zal zijn voor hun toekomst van wat wij hun geven en leren, is moeilijk in te schatten. 


Onze belangeloze missie is niet belangeloos. Het heeft wel degelijk belang, ook voor ons. Het gevoel iets voor hen te betekenen is enorm. Wij worden er betere mensen van. 

Amen!