Leon schreef tijdens de laatste weken van ons verblijven enkele dozijnen brieven om mee te nemen naar België. Smokkelen eigenlijk, want uitvoeren mag officieel niet (onbegrijpelijk en absurd als je weet dat er in Congo geen postsysteem bestaat).
Een van de vele schrijfsels was aan ons gericht...
Vandaag,
vrijdag 20 februari, na de formaliteiten en het inchecken in het agentschap
staan de vrienden-bezoekers klaar om naar het vliegveld te vertrekken. Het is
een afscheid want we hebben 6 weken de missiepost gedeeld en ze hebben zich ten
volle ingezet om belangrijke werken te verwezenlijken. De installatie van de
watertank en leiding naar douche en wc van de nieuwe guesthouse en de meubilering
ervan. Het herstel van de zaag en schaafmachine, vervaardigen van modellen voor
stoelen en eenvoudige zetels die nadien kunnen uitgevoerd worden door de
plaatselijke schrijnwerkers. De renovatie van de watervoorziening voor het ziekenhuis waar Els zich dagelijks
heeft ingezet.
Heel
waardevol waren de dagen van vorming voor leerlingen van de nabije technische
school. “Het is al gevend dat men krijgt” (Franciscus Van Assisi). De
onderdompeling in het tropisch klimaat en overvloedig natuurschoon, het
opgewekte karakter van de bevolking en de rijkdom van hun cultuur laat zeker
sporen na in gemoed en levenswijze. Onze gemeenschap, Gerard, Leon en Alex
danken het team Sacré voor het avontuur dat ze moedig hebben ondernomen.
Bedankt aan allen die dit mogelijk maakten en bijzondere dank aan de gemeente
Kalmthout, Gitok, Klina en Curieus Wuustwezel voor hun gulle bijdrage aan dit
project.
No comments:
Post a Comment